در ساحل زندگی مشغول قدم زدن با خدا بودم...

لحظه ها مثل نسیمی صورتم را قلقلک میدادند...

ردپای من و خدا با هر قدم بر روی شن ها اثری باقی می گذاشت...

ناگهان در سراشیبی سختی فقط یک ردپا باقی ماند !

بعد از گذر ان سراشیبی  دوباره رد پاها دوتا شدند !

از خدا پرسیدم:چرا مرا در موقع گذر از سختی ها تنها گذاشتی؟

خدا لبخند گرمی زد و گفت:من تو را در ان موقع تنها نگذاشتم.تو در ان موقع  در اغوش من بودی.

نظرات شما عزیزان:

سید علیرضا

ساعت16:52---30 شهريور 1393

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام من سید علیرضا رضوی هستم وبلاگ قشنگی دارید اگر خواستید بیاید به وبلاگ من هم سری بزنید . . .
پاسخ:سلام .ممنون از نظرتون.حتما... بازم به ما سربزنید

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: